Heel bijzonder. In maart van het kalenderjaar 2018 viel het oog vrijwel direct op een oproep voor een reünie van ‘Sancta Maria’ in het Weekblad voor Deurne. ‘Leerlingen die in 1976-1977 in 1D; in 1977-1978 2D; in 1978-1979 in 3HK4 en in 1979-1980 in klas 4HK2 hebben gezeten. Namen en adressen via de mail doorgeven aan Rita Jonkers-van de Wijdeven’.
Dat is bepaald niet alledaags dat er op initiatief van oud-leerlingen een reünie op touw wordt gezet. In ieder geval heb ik meteen naar Rita gereageerd en hulp aangeboden in het aanleveren van (email)adressen van oud-docenten t.b.v. haar organisatie. Al snel blijkt dat ook Henriene van de Heuvel in de organisatie zit.
Na diverse contacten over en weer – er zijn inmiddels ook een aantal docenten waarvan deze klassen les hebben gehad inmiddels overleden – wordt de reünie onder voldoende aanmelding van klasgenoten en docenten gehouden op zaterdag 3 november 2018. Er is speciaal voor deze dag gekozen aangezien het de geboortedag is van Annemieke van der Weijst, de klasgenoot die in het voorjaar van het examenjaar 1980 dodelijk verongelukte. De locatie is het ouderlijk huis van de tweeling Carin en Marjo van Deursen, op de Vlierdenseweg te Deurne.
De organisatie heeft tijd noch moeite gespaard om er een gezellige en sfeervolle bijeenkomst van te maken. En daarbij die dag ook nog wat tegenslag ondervonden aangezien de verwarmingsketel het af liet weten. Maar met enkele losse kacheltjes is ook dit probleem getackeld. Er zijn 28 aanwezigen; slechts enkele hebben helaas verstek laten gaan. Ook klasgenoot Annemieke vd Weijst heeft bij deze reünie een plekje gekregen. Per leerjaar zijn alle klasgenoten op een groot vel papier opgeschreven. Ook werd de tijd genomen om een groepsfoto te maken. Wat de oud-docenten betreft waren Leonie Willems, Hans van Rutte, Piet van de Rijt, Wim van Dongen, Mieke en Pieter Willems aanwezig.
Na de welkomsttoespraak door Rita van de Wijdeven werden al snel, onder het genot van een kopje koffie/thee, de nodige schoolherinneringen aan de Kruisstaat opgehaald. ADHD en dyslexie en dat soort zaken waren er toen in feite ook al maar niemand had er weet van, laat staan dat je over een ‘rugzakje’ beschikte ! Het klassenboek waar de fik in ging; het kattenkwaad dat er tijdens diverse lessen werd uitgehaald. En wie zat er ook al weer eens op het dak van de school en …wat deed die daar dan ? En met een drankje en een geserveerd hapje erbij worden dat soort verhalen nog kleurrijker. Uiteraard worden ook persoonlijke ervaringen van de afgelopen 38 jaar uitgewisseld; ups en downs. Hoe is iedereen gevaren? Wat voor werk doe je nu? Kortom, voldoende gespreksstof.
Rest mij om de organisatie heel hartelijk te bedanken voor de gezellige en vooral geslaagde reünie van de leergang 1976-1980. Goed voorbeeld doet volgen zou ik zeggen!
Een telefoontje ergens in februari. ‘Met Rianca Aldenzee-Crul, wij willen een reünie houden op zaterdag 5 maart 2016’. Of ik ook wil komen! Hoewel er op die avond de 10e editie van de Heylight parade bij ons in de straat voorbijtrekt, sla ik het aanbod niet af. De reünie wordt gehouden bij Rianca thuis, aan de Kwadestaartweg in Deurne. Ze hebben al eens vaker bij gekletst!
V.l.n.r. Leonie van Melis, Helga van Leuken en Ingrid Manders
Deze leerlingen zijn op Sancta Maria gestart in 1986. Het 40-jarig jubileum van onze school in februari is dan net achter de rug. Om enigszins een idee te geven: In 1986 wordt Flevoland onze 12e provincie. Er wordt een bankbiljet van 250 gulden ingevoerd, beter bekend als ‘de vuurtoren’. In december vindt in Assen de eerste aardbeving plaats van de noordelijke provincies en Evert van Benthem wint in dat jaar de Elfstedentocht. In het onderwijs wordt er flink geprotesteerd vanwege de bezuinigingen die de regering wil doorvoeren. Burgemeester van Deurne is op dat moment de heer van Genabeek. Sinds het jubileum heeft onze school een eigen schoolvlag en is de aula toegerust met een nieuwe verlichtingsinstallatie. En in dit schooljaar 86-87 neemt Thea de Rijcke als directeur (m.i.v. april 1987) de taak over van Elly Sweere. Het is een kleine maar wel gezellige reünie geworden. In 1990 zijn deze leerlingen van de examenklassen 4A (mentor Wilma van der Kroon) en 4B (mentor Jeanne Hofmans) geslaagd. In het vierde leerjaar liepen deze leerlingen voornamelijk stage. Ze wisten o.a. ook nog te vertellen dat er bij de laatste schooldag bijna niets mocht; de jaren ervoor waren er de nodige vernielingen aangericht (versterker omroepinstallatie kapot; ruiten stuk enz.). De vierdejaars hadden een opblaaskussen georganiseerd op het sportveldje achter de school. Van mijn kant kan ik me nog herinneren dat er desondanks die inperking toch nog ook met eieren is gegooid. De jaren nadien zijn we voortaan met de examenkandidaten ergens naar toe gegaan, zoals kanoën op de Dommel bij Valkenswaard en later vooral naar de pretparken!
V.l.n.r. vanaf de rug gezien Ingrid Manders pratend met Wilma Luckger; dan Rianca Crul. Helga van Leuken en Leonie van Melis (aan hangtafel). Achteraan Angela Verstegen pratend met Hans Welten. Ook zien we René van de Broek en vanaf de rug gezien Mariëlle Loomans
Wat betreft de leerkrachten waren aanwezig: Mariet Zanders, Leonie Willems, Wilma van der Kroon, Hans van Rutte, Ad van de Corput, Pieter Willems en ook Paul Pennock die destijds lichamelijke oefening gaf.
Een speciale reünie van oud-collega’s bij Conny’s in Side, Turkije
Het plan was er al heel lang. Als we met FPU zijn gaan we een keertje op bezoek bij oud-collega Ad Demarteau. ‘We’, dat zijn Dick en Petra Doezé samen met Pieter en Mieke Willems. En aangezien Dick onlangs met vroeg-pensioen is gegaan kon er al op korte termijn, buiten het hoofdseizoen en zeker als het niet te warm is, geboekt worden.
Mieke heeft daarbij een heleboel uitgezocht en nagevraagd. Uiteindelijk vliegen we met zijn vieren op 4 oktober 2012 met Transavia naar de Turkse luchthaven Antalya. ’s Avonds laat, als het nog zomers warm is, worden we met een chique ingericht busje door een zekere Dave afgehaald. Na een uur rijden worden we bij Conny’s hartelijk ontvangen.
V.l.n.r. hotelgast Danny, Conny, Mieke, Pieter, Petra, Dick en Ad
In het hotel Conny’s tijdens het ontbijt buiten op het terras
Het boutiquehotel & restaurant draagt de naam van Conny. Het telt 12 hotelkamers, een restaurant, een bar en op de bovenste verdieping wonen Ad en Conny zelf. Op het einde van deze maand wordt het hotel jaarlijks gesloten. Het restaurant is dan nog een maand open. Dan volgen er 3 maanden waarin er geen activiteiten zijn. Eindelijk rust voor Ad en Conny. Ze zijn dan maandenlang, 7 dagen per week, 16 uren per dag, in touw geweest. Altijd klaar voor de gasten. Er wordt op veler gebied maatwerk geleverd. Dat hebben wij in die week gezien maar ook zelf ervaren.
Wij kennen Ad al heel lang. Als hardwerkende collega die o.a. het nieuwe vak Algemene Technieken op de school heeft vorm gegeven maar ook het beroepsgerichte vak Verkooppraktijk en niet te vergeten was hij één van de drijvende krachten achter de Schakelklas. Werkgerelateerd kenden we elkaar zodoende ook buiten de school van het stappen. Net als bij ons zat dat bij Ad in de genen. Ad kwam eind jaren 70 op Sancta Maria werken en ten tijde van de naamsverandering in Elkervoorde is hij samen met Conny naar Turkije vertrokken. Met de nodige horecaervaring op zak lag er voor hen toch een heel grote uitdaging.
Hotel Conny’s in Side vanaf de straatzijde gezien
Aanvankelijk runnen ze samen discotheek ‘Modul’ in Side. Het bleek een zware vuurdoop, met name veroorzaakt door de taal en de cultuur, aldus de verhalen van Ad en Conny die bijna elke avond aan onze bartafel aanschoven. Na een korte terugkeer in Nederland – Ad werkte toen een aantal maanden op scholengemeenschap Floor Evers in Eindhoven – gingen ze toch weer terug naar Side om een cocktailbar, ‘Pegasus’ te gaan runnen. De eigenaar nam na twee jaar de dan goed draaiende bar zelf over. Jammer. Aansluitend runnen ze op een andere plek in Side een tweetal jaren lang ‘Pegasus – de Vliegende Hollander’. Ook dat is het niet helemaal. Vervolgens maken ze in een nieuw toeristisch oord dat op 4 km van Side is gelegen, in Kumkoy om precies te zijn, een nieuwe start met een cocktailbar annex restaurant onder de naam Conny’s. Er volgen 7 vette jaren voor het echtpaar uit Maarheeze.Sinds 2004 voeren ze als eigenaar en uitbater de scepter over een nieuw hotel/restaurant/bar in nieuw-Side. De vertrouwde naam prijkt bovenop het gebouw. Een goedlopende zaak met 11 personeelsleden. Vriendelijk en gastvrij personeel zo hebben wijzelf ervaren. En met humor. Nog steeds is er bij Ad en Conny de drive om de gasten de persoonlijke aandacht te geven en ze te dienen. Op vaste dagen in de week is er karaoke, een quiz en een show. Hieronder een voorbeeld van een show waar, in de week dat we hier waren, ook Mieke en Dick hebben bijgedragen.
In al die jaren zijn er toch een heleboel schoolcollega’s bij Ad en Conny op bezoek geweest: Ricky en Frans van der Steen van Oosterhout; Colien Jacobs; Tiny Laukens; Francien en Johan van Oosterhout; Leonie en Harry Smith Willems om er maar enkele te noemen. En nu dan wijzelf. We zijn zelfs een week lang hotelgast!Naast de vele momenten van herinneringen ophalen en bijkletsen over oud-collega’s hebben we via bemiddeling van Ad en Conny ook de omgeving van Side verkend. Side zelf is al heel oud. De talloze ruïnes en restanten van een Romeinse havenstad van weleer, gelegen aan de Middellandse zee herinneren hieraan. Deze overblijfselen liggen verspreid over een soort van rotsachtig schiereiland. Het strand en ook de vele kleine winkeltjes langs de boulevard trekt de nodige toeristen aan.
Mieke en Petra lopend in het openluchtmuseum Side
Al wandelend door Side waan je je al snel in een groot openluchtmuseum. De bedoeling van de gemeente is dan ook om het in te richten zoals dat bij Efese in het westen van Turkije is gebeurd. Tussen al die opgravingen moeten dan wandelpromenades komen die uiteindelijk naar de zee leiden. Het hotel Conny’s ligt straks dan aan de rand van dat museum. Vlak bij het hotel wordt in dit verband t.z.t. een grote rotonde verwezenlijkt.
Naast een bezoek aan het museum waarin diverse oude voorwerpen e.d. uit de vroegere tijden worden tentoongesteld hebben we ook het Amfi-theater bezocht. Het theater stamt uit de 2e eeuw en biedt plaats aan 15 000 mensen en is daarmee een van de grootste van Azië. Zeer indrukwekkend. Vanaf boven kijk je mooi uit over de stad, verdedigingsmuren, toegangswegen en andere restanten. En sta je beneden dan ben je boven zonder enige versterker of wat dan ook goed verstaanbaar. Een knappe constructie. Sinds enkele zomers is het theater open voor cultuur, folklore en opera shows. Dit jaar al voor de twaalfde keer.
Twee ‘Romeinse veldheren’ inspecteren het amfi-theater van Side
We hebben ook twee dagen een auto gehuurd. Voor €30 per dag. Voor 1 liter benzine betaalden wij op dat moment € 2,25. Drank en benzine worden van regeringswege, aldus Ad, extra belast. Met piloot Dick achter het stuur bezochten we een waterval en in het achterland van het immense Taurusgebergte een stuwdam. Al rijdend door het gebied krijg je een goede indruk van hoe de mensen buiten het toeristengebied leven en werken. Je ziet toch nog veel armoede. Ook brachten we een bezoek aan de overblijfselen van een oude stad (± 200 jaar voor Chr), niet ver van Side af gelegen. Toentertijd heette die stad Lyrbe en thans Seleukeia. Het verbaasde ons hoe weinig toeristen deze oude stad van Pamphylië – zo heette dit gebied destijds – bezoeken. Op de agora zie je nog restanten van een Byzantijnse kerk, zuilenrijen, een badencomplex, winkels en opslagplaatsen. ‘Agora’ betekent letterlijk verzamelplaats. Het was de plek waar het sociale leven zich afspeelde. Naast ontmoetings- en vergaderplaats werd de agora gebruikt als marktplaats en als plek waar men zich kon ontspannen.
Daarnaast bezochten we de prachtig gelegen stad Alanya. Het is een van de drukst bezochte badplaatsen aan de Turkse Rivièra. Het ligt een kleine 100 km oostwaarts van Side en telt ongeveer 90 000 inwoners. De stad ligt aan een rots waarop een ommuurde burcht is gebouw daterend uit de 13e eeuw.
De stad Alanya vanaf de burcht gezien
Ook hebben we per dolmus een bezoek gebracht aan Manavgat. Een wat grotere stad op 20 km afstand van Side gelegen. Het is verbazingwekkend hoe simpel en doelmatig het openbaar vervoer per minibus is geregeld. Er is wel een route maar géén enkele bushalte; geen zones; geen OV-chipkaarten enz. Je steekt je hand op, je stapt in het kleine busje en je betaalt al rijdend aan de chauffeur 2 Turkse Lira en je stapt weer uit waar je zelf wilt. En vervolgens langs de vele kraampjes en winkels slenteren waarbij je regelmatig wordt uitgenodigd iets te gebruiken op te kopen. Je moet handelen!
We hebben deze week ontzettend genoten. Van het fijne hotel en het vertoeven bij het zwembad, het troetelkindje van Ad. Genoten van de heerlijke maaltijden in het restaurant. En…heel betaalbaar. Hoewel de drankjes in Turkije nogal duur zijn hebben we ons daardoor niet ingehouden en genoten van een heerlijke Tuborg van de tap of Efes uit de fles. We hebben als oud-collega’s meegedaan aan de wekelijkse quiz en wisten direct beslag te leggen op de tweede plaats. Zoals reeds eerder gezegd hebben we ook tijdens de karaoke- en showavond een actieve bijdrage geleverd.
Kortom, we hebben bij Ad en Conny een zeer gastvrij verblijf gehad waar we allemaal met veel plezier aan terugdenken. Een bijzondere reünie. Echt veranderd vonden we elkaar niet. Een compliment en dank-je-wel voor dit ondernemende echtpaar.
Op zaterdag 22 september 2012 heeft er, 25 jaar na het behalen van hun diploma (schoojaar 1986-1987,) een reünie plaats gevonden voor de oud-leerlingen en docenten van de klassen 4 LEAO 1 & 4 LEAO 2. Deze werd gehouden bij Grand Café Beekman en Beekman in het centrum van Deurne. De reünie was georganiseerd door Lilian Tijssen en Cees van de Kerkhof. Het is een heel gezellige bijeenkomst geworden waar uiteraard de nodige herinneringen uit de Kruisstraat zijn opgehaald. Kortom, een goed initiatief dat navolging verdient. Hieronder een groepsfoto van alle aanwezige reünisten.
Reünisten van 4 Leao 1&2 van 22 september 2012
Hieronder ziet u een foto van het personeelsteam in de jaren 80, om precies te zijn uit 1984.
Het team van ‘Sancta Maria’ in 1984
Foto-impressie uit de periode waarin deze Leao-klassen het onderwijs genoten
Foto-impressie van de reünie zelf
Tenslotte volgt nu de uitnodiging met de namen van de betreffende klassen en leerlingen.
De uitnodiging met klassenoverzicht
Beste oud-docent (e),
Hoe gaat het met U?
Dat is lang geleden dat we bij u in de klas zaten.
Om precies te zijn van 1983 tot 1987. Dat is nu dus 25 jaar geleden!! Wat een tijd…..tijd om leuke herinneringen op te halen, tijd voor een feestje….tijd voor een reünie!!
Daarom organiseren wij op zaterdag 22 september a.s. een reünie voor de oud-leerlingen van LEAO 1 & 2 en u hoort daar natuurlijk ook bij!
U bent vanaf 20.00 uur welkom bij Grand Café Beekman en Beekman, Markt 8 in Deurne. De bijdrage voor deze avond is € 12,50 en mag voldaan worden bij binnenkomst! U ontvangt hiervoor enkele consumpties en een hapje later op de avond.
Graag vernemen wij van u of u wel of niet aanwezig kunt zijn op de reünie! Laat dit a.u.b. vóór 31 augustus a.s. weten via L.Tijssen1@upcmail.nl
Groetjes van: Cees vd Kerkhof & Lilian Tijssen (organisatie)
Bijlage: leerlingenlijst Leao 1 en 2 schooljaar 1986-1987, zodat u kunt zien om welke leerlingen het gaat!
Heel bijzonder. In maart van het kalenderjaar 2018 viel het oog vrijwel direct op een oproep voor een reünie van ‘Sancta Maria’ in het Weekblad voor Deurne. ‘Leerlingen die in 1976-1977 in 1D; in 1977-1978 2D; in 1978-1979 in 3HK4 en in 1979-1980 in klas 4HK2 hebben gezeten. Namen en adressen via de mail doorgeven aan Rita Jonkers-van de Wijdeven’.
