5.b.1 Steunpilaren

In elke organisatie of werkkring zijn er sleutelfiguren of steunpilaren: collega’s waarop je kunt vertrouwen en waar de organisatie altijd op kan terugvallen. Collega’s die jarenlang alles aanpakken wat gedaan moet worden, in voor- en tegenspoed. Zij zetten de toon wat betreft de werkcultuur. En altijd met grote inzet en veerkracht.

Ook bij ‘Sancta Maria’ (en vanaf 1993 onder de naam ‘Elkervoorde’ ) is dit het geval.  Met alle respect voor de harde werkers van het eerste uur uit de periode vóór de verhuizing in 1959 – vanaf dat moment officieel ‘Sancta Maria’ geheten –  en zonder ze allemaal met naam te noemen, zie je op bovenstaande foto een aantal van die 1e generatie steunpilaren uit de 60-er jaren. De schoolbevolking blijft maar groeien en ondanks die nieuwbouw blijven er huisvestingsproblemen. Volop werk aan de winkel. Nieuwe vakken, nieuwe ontwikkelingen. Denk bijvoorbeeld aan de invoering van de Mammoetwet in 1968. Een maatschappelijke opdracht om daar goed op in te spelen en naar de werkvloer te vertalen. In deze rubriek halen we een aantal van die ‘steunpilaren’ voor het voetlicht, in willekeurige volgorde. Hun werkwijze; hun verdienste voor onze school. Er is echter één persoon die met recht het spits afbijt. Hij is het immers die bij zijn afscheid tot ridder is geslagen! Adel verplicht.

1.’Sir’ Martien Verberne (1926-2019)

Martien Verberne heeft op 10 januari 1986 officieel afscheid genomen van de school. Hij maakt dan na een bijna 38-jarige onderwijsloopbaan gebruik van de VUT-regeling. Van 1948 tot 1960 was Martien als onderwijzer werkzaam aan de Sint-Jozefschool te Helmond. In die tijd behaalde hij vele aktes en diploma’s. Vervolgens werkte hij van 1960 tot 1966 aan de Lhno-school Mariëngaarde te Aarle-Rixtel. Vanaf 1966, dus bijna 20 jaar lang, was Martien in dienst bij ‘Sancta Maria’.

Martien was een fijne, aimabele collega. Altijd bereid je te helpen. Gezien zijn brede inzetbaarheid en kennis van zaken heeft hij de school in al die jaren ondersteund. Samen met Yvonne Meereboer (en later o.a. ook Dick Doezé) was hij verantwoordelijk voor de buitenschoolse activiteiten ook wel de BAD genaamd. Hij zette de vormingsdagen op; organiseerde de DOE-dag, de Fieldworkdag. Hij organiseerde de personeelsfeesten, schreef teksten, liedjes enz. voor jubilea en dirigeerde daarbij ook nog eens. In de beginjaren 70 zette hij samen met Pieter het ‘documentatielokaal’ op in lokaal 21 van de Trip. Vele boeken zijn er in dit verband door het personeel geplastificeerd en kregen stuk voor stuk een SISO-code. De intro van de studielessen met de methode Vuyk (haar visie: met samenwerken bereiken leerlingen betere resultaten). Of neem de Paas- en Kerstvieringen, de diploma-uitreikingen, het behoorde allemaal tot zijn verantwoordelijkheid. Mede onder zijn leiding kwam de eerste schoolkrant tot stand en zat hij jarenlang in de redactie. En daarnaast nog het gewone lesgeven en dan hoofdzakelijk het vak Engels. Kortom, een duizendpoot met een litanie van werkzaamheden ! In één van zijn afscheidsliedjes stond de toepasselijke tekst:

        Martien die is all-rounder, van alle markten thuis

        Inzetbaar op alle fronten: genoeg aktes in huis

En daarnaast was er ook nog het gezin. Zijn vrouw Doris en zoon Toon. Zijn vele hobby’s en bezigheden zoals het koor waarin hij zong. Stijldansen, een rugnummer zou hem niet hebben misstaan! De heemkundekring, tuinieren, archiveren en archieven. Zoals zijn duizenden bidprentjes.

Martien heeft de huisvestingsproblemen van de school ook aan den lijve ondervonden. Van 1966, het jaar waarin Martien begon in Deurne, tot 1968 gaf hij zijn lessen in het vrijstaande gebouw nabij de achteruitgang. Daar werden hoofdzakelijk in de avonduren de lessen van de Mater Amabilis gegeven en droeg sinds 1965, na de opening door burgemeester Hoebens, de naam clubgebouw ‘De Muggenhoek’.

Vervolgens heeft hij nog les gegeven  in de soos in de Visser; enige tijd later in de vrijgekomen klaslokalen van de St. Annaschool. Uiteindelijk kwam in 1970 de totaaloplossing, het gebouw van de voormalige meisjes-Mulo. Martien kreeg in ‘de Trip’ een vast lokaal. Lokaal 20 werd zijn domein. En tevens betrok hij in hetzelfde gebouw voor zijn nevenactiviteiten de kamer van de vroegere moderator, direct naast de voordeur gelegen. Op een later moment is die kamer in handen gekomen van de IHNO-leiding. Anneke Boudens noemde hij in dit verband bij zijn afscheid ‘kraakster van de kamer van de BAD-commissie ten bate van het IHNO’.

Het gebouw van de Mater Amabilis werd in 1974 ‘gekraakt’ door de jongeren van Freeland. Daar ondervond de school toch de nodige overlast van. In 1977 is dit gebouwtje gesloopt aangezien er een tweede gymzaal gebouwd ging worden. Freeland voegde zich bij ‘De Roos’ in het Haageind.

Al was Martien bij diverse gelegenheden vrijwel altijd de vaste ceremoniemeester, toch waren er ook feesten waarbij hij aan de andere kant van de tafel zat of stond. Zo vierde hij op 21 september 1973 zijn 25-jarig onderwijsjubileum. Dat begon met een receptie in De Vierspan te Deurne. Vervolgens werd op school in besloten kring het echte feest gevierd.  Destijds had de school nog geen aparte aula. Gasten werden meestal in de hal van het hoofdgebouw ontvangen en toegesproken waarna in lokaal 7 en 8 het feest werd voortgezet. Lokaal 7 was wat groter en deed naast ‘aula’ ook dienst voor bijvoorbeeld personeelsvergaderingen of als overblijfruimte. En op 1 februari 1979 stond hij wederom in het middelpunt toen op school het koperen schooljubileum van Martien gevierd werd. En ook nu werd Martien door collega/schrijver en dichter Matern Gijsen toegesproken !

Met het vorderen van de jaren verliepen de schooljaren voor Martien steeds moeizamer. Het viel niet mee om de jeugd te blijven motiveren. Je wordt wat minder flexibel. En aangezien er een gunstige, vervroegde uittredingsregeling kwam, was voor Martien en Doris de knoop snel doorgehakt.

Op 20 december zijn laatste teamvergadering voor de Kerstvakantie van 1985. Naast het a.s. 40 jarig jubileum van ‘Sancta Maria’ staat ook ‘En dan nog wat…’ op de agenda. Dat heeft alles te maken met het naderende afscheid van Martien. Van zijn vakgroep krijgt Martien een bloemetje, een opsteker. Het team zingt ter gelegenheid van deze ‘laatste uurtjes’ op de wijze ‘De hoogste tijd’ –  een lied van Rudi Carrell uit 1968 – voorzien van een toepasselijke tekst met als refrein: ‘Je vindt nergens zo’n collega van het kaliber zoals jij. Zo gezellig, zo gewoon maar ook zo gek. Al die dagen, voor altijd; we hebben al heimwee voor het vertrek’. En Martien reageert meteen na afloop met een mooi gedichtje, in de gauwigheid snel op een blaadje geschreven.

Op 10 januari 1986 volgt dan het definitieve afscheid met diverse toespraken, liedjes en optredens.

De samenspraak tussen Elly Sweere en voorzitter Harrie Kanters, een alfabetisch gerangschikte levensloop. Het optreden van de overige leden van de oriëntatiegroep ‘Vederlicht’ Betsie, Joke en Sjef.

De topper van de avond was echter het optreden van vakcollega’s Hans en Kees met hun ‘greatest show on earth’.

Ze waren ‘great, great, great’ ! aldus de dan inmiddels tot ridder geslagen ‘Sir Martin’. Een ridderslag en dat in de aula van de Kruisstraat ! En nog wel in de orde van de Gouden Handdruk en de Zilveren Voetafdruk ! Dat was voor iedereen een grote verrassing.

Bij zijn afscheid kreeg Martien diverse cadeaus. Van elke actieve collega kreeg hij een prentje, verzameld tot een prentenkabinet in een ringband.

Op zijn beurt schonk Martien de school een boom, een Prunus, die hij in het najaar van 1986 onder toeziend oog van Riet Angenendt en Jac Worms, zelf plantte. En wel in de tuin vlak voor zijn lokaal 20 van ‘de Trip’. De boom staat symbool voor de groei van de jeugd; van de school. Daarnaast had hij voor eenieder nog een toepasselijk ‘levend prentje’ in de vorm van een zakje bloemzaad.

De boom die Martien destijds heeft geplant heeft het helaas niet gered. Vanaf 2016 prijkt er op die plek een reclamebord in de tuin. ‘Betaalbare koopappartementen in cultureel erfgoed’ staat erop vermeld. Cultureel erfgoed dat mede door ‘Sir Martin’ tot stand is gebracht. Martien is op 13 februari 2019 overleden te Mierlo en op 19 februari is de uitvaartdienst in Aarle-Rixtel – met gilde-eer – gehouden. Een aantal oud-collega’s hebben de dienst bijgewoond.

Zie voor het onderdeel ‘de schoolkrant’ de categorie Onderwijs, 2.b.2.

2. Jos Eevers ()

 

 

 

5.b.7 Jacques & Henny

Afscheid collega’s Jacques Pricken en Henny Verhoef en daaraan gekoppeld…

het 40 jarig onderwijsjubileum van Ad van de Corput en het 25 jarig onderwijs- en schooljubileum van Sjaak Cornelissen

Op vrijdag 15 juli 2016 hebben opnieuw 2 collega’s afscheid genomen. Dit keer niet op school maar op locatie. Het feest vond plaats bij de Natuurpoort ‘de Peel’ aan het Leegveld gelegen in Deurne.

De vier hoofdpersonen van deze feestavond
De vier hoofdpersonen van deze feestavond

Allereerst Henny Verhoef die pas na de fusie op het Alfrinkcollege is komen werken. Om precies te zijn in 2002, samen met nog 16 andere nieuwe docenten. Jan Oomens was toen nog de deelschoolleider. Henny verzorgde de biologie-lessen bij de Mavo (voorheen T/G), aanvankelijk bij de kerngroep 3-4 Mavo en later bij 1 Mavo. Hij weet heel veel op het gebied van ICT maar persoonlijk ben ik vooral onder de indruk van zijn brede algemene kennis. Bij de AC-quiz heeft ons team ‘SuperB4’ daar altijd dankbaar gebruik van gemaakt.

Jacques Pricken is een echte ‘Sancta Mariaan’, begonnen in 1976. Samen met o.a. Helmie Cuppens, Dick Doezé, Ad van de Corput en Mariet Zanders om er maar enkele te noemen. Tekenen en Handvaardigheid waren zijn vakken. Daarnaast maakte hij beurtelings met René Cober, het cadeau voor de eindexamenkanditaten: een poster of een verjaardagskalender. Later werden dat de omslagen van de schoolgids. Maar ook voor het cabaret en de musical heeft hij het nodige decorwerk verzet. Nu in 2016 neemt hij na 40 jaar trouwe dienst – hij vierde vandaag ook zijn 40-jarig onderwijs- en schooljubileum –  afscheid van het onderwijs.

Het jubileum van …

En passant vieren twee andere collega’s hun jubileum maar nemen zeker nog geen afscheid. Ad van de Corput begon eveneens in 1976 zijn werk aan Sancta Maria. Aanvankelijk als docent AVO-vakken en later gespecialiseerd in wiskunde en dan met name leerjaar 2. In 2011 nam deze ook metselende docent wiskunde de koptaak ‘veiligheidscoördinator’ over van Mieke. En… met verve: Probeer niet te vluchten c.q. onder te duiken als er een calamiteit speelt! Op deze heuglijke dag viert Ad zijn 40 jarig schooljubileum.

Sjaak Cornelissen viert zijn 25 jarig onderwijsjubileum en was in 1991 de opvolger van Wim van Dongen. Wat een toeval dat ook hij op deze dag aanwezig was. Als docent wiskunde zat Sjaak aanvankelijk in de kerngroep Kader maar is inmiddels ‘overgestoken’ naar TG dat nu 3-4 Mavo wordt genoemd. En Sjaak is al jarenlang een zeer verdienstelijk roostermaker en zit eveneens in de organisatie van de PUD-commissie.

Het was een komen en gaan van optredens voor de 4 hoofdpersonen. Bijzondere diersoorten werden gespot. We waren getuigen van een opfris-examen. Kerngroepen en vaksecties zetten hun beste beentje voor. En ook de jaarlijkse Oriëntatietocht bleek weer een goede inspiratiebron voor de diverse stukjes.

Pieter Seuren zong aan het slot van de optredens speciaal voor Jacques een prachtig lied op de wijze van het bekende Limburge lied ‘Koempel Sjeng’. Een bescheiden maar veelzeggende tekst. Chapeau! Een heel gezellige en geslaagde avond. En wat betreft de collega’s die afscheid hebben genomen: Het ga jullie goed en tot ziens, zeker op onze jaarlijkse reünie!

Hieronder een aantal foto’s aan de hand waarvan we de sfeer nog eens kunnen proeven.

De eerste serie foto’s:

De tweede serie foto’s:

5.b.6 Ine & Hans

Afscheid collega’s Ine Rijntjes en Hans van Rutte

Op vrijdag 3 juli 2015 hebben Ine Rijntjes en Hans van Rutte een streep gezet onder hun onderwijscarrière. Het was een sfeervol en gezellig afscheidsfeest. Zoals vanouds. Naast de huidige actieve collega’s waren er een heleboel oud-collega’s uitgenodigd.

Op diezelfde avond werd er ook afscheid genomen van vrijwilliger Louis van Nunen.

 

Zoals meestal was er geen receptie gepland maar bij binnenkomst ontstonden spontaan twee rijen met wachtenden om enerzijds Ine met haar man Jos en kinderen en anderzijds Hans en Leny met hun gezin, de hand te schudden.

Daarna opende ceremoniemeester Joost Roffelsen de avond en presenteerde hij het ‘hitteplan’. Het afscheidsfeest viel midden in een hittegolf! Aansluitend kon iedereen genieten van een uitgebreid koud buffet dat met een fris toetje werd afgesloten.

Vervolgens waren het de kerngroepleiders Herman Geenen (van Ine) en Mingo Smulders (van Hans) die een toespraak hielden.

 

Hans van Rutte, docent Engels aanvankelijk op Sancta Maria. Later Elkervoorde en tenslotte het Alfrinkcollege
Hans van Rutte, docent Engels aanvankelijk op Sancta Maria. Later Elkervoorde en tenslotte het Alfrinkcollege

Hans van Rutte, afkomstig uit Den Haag, was sinds 1974 werkzaam op Sancta Maria als docent Engels en was daarmee de opvolger van Peter Veltman. Samen met Diny Michels begeleidde hij destijds de leerlingen van de determinatieklas. En niet te vergeten, alle leerlingen met dyslexie, in eerste instantie samen met Annalies Nijenhuis.

Ine Rijntjes, docent Nederlands op Sancta Maria, Elkervoorde en tenslotte het Alfrinkcollege
Ine Rijntjes, docent Nederlands op Sancta Maria, Elkervoorde en tenslotte het Alfrinkcollege

Ook Ine Rijntjes, afkomstig uit Rotterdam, kwam in 1991 naar Sancta Maria als docent Nederlands. Ook zij begeleidde daarnaast leerlingen o.a. als zorgcoördinator en later als onderwijskundig begeleider bij haar kerngroep op het Alfrinkcollege.

Twee heel aardige en hardwerkende collega’s. Dat was ook min of meer de strekking van de toespraken en de cabaretstukjes van de kerngroepen, de vakgroepen Nederlands en Engels en het hoge bezoek uit Engeland! Ook bandleider Pieter Seuren deed zijn zegje.

Tegen het einde van het feest werden er een aantal muzikale stukjes ten gehore gebracht door Pieter Seuren, Pim en Bob van Rutte en drummer Hans zelf! Ine en Hans sloten de avond af met een toespraak en zetten daarmee een streep onder hun onderwijscarrière. Alle aanwezigen kregen een pen als aandenken.

Om kort te gaan: een heel sfeervolle avond waarbij we afscheid hebben genomen van twee boegbeelden van het Deurnese Vmbo-onderwijs.

Het ga jullie goed en tot ziens, zeker op onze jaarlijkse reünie!

 

Hieronder een aantal foto’s aan de hand waarvan we de sfeer nog eens kunnen proeven. Serie A:

 

Hieronder serie B:

5.a.4 Overleden

Overleden

In onze onderwijsloopbaan hebben we ook een aantal keer meegemaakt dat er sprake was van een plotseling gedwongen afscheid. Een ongeluk. Een hartstilstand of ten gevolge van een (slopende) ziekte die snel om zich heen grijpt. Bij leerlingen maar ook bij collega’s. Heel aangrijpend als dat tijdens je actieve loopbaan gebeurt. Maar dat kan ook het geval zijn als je hoort of leest dat een oud-collega is komen te overlijden.

Hieronder een opsomming van inmiddels overleden oud-collega’s. Tenminste voor zover bij ons dit bekend is. Van een aantal ‘boegbeelden’ of bijzondere collega’s daaronder een foto of (gedeelte) van het gedachtenisprentje. Kies in het document rechtsonder voor ‘volledige werkmap weergeven’.

Boegbeelden. Collega’s met een lange staat van dienst of een bijzondere staat van dienst. Hieronder een aantal ‘boegbeelden’ van Sancta Maria.


Hieronder opnieuw een aantal markante collega’s:

 

5.a.2 Teamfoto’s

Teamfoto’s

 

Hoewel het in het huidige digitale fototijdperk anders doet vermoeden zijn teamfoto’s of groepsfoto’s van het personeel bepaald niet altijd vanzelfsprekend geweest. ‘Vroeger’ werden er incidenteel schoolfoto’s van leerlingen afzonderlijk gemaakt. Klassenfoto’s werden er soms ook gemaakt maar het was destijds nogal prijzig om ze aan te schaffen. Naar een foto van het voltallige personeel werd niet gevraagd, of het moest zijn dat er een speciale gelegenheid was zoals een onderwijsjubileum of iets dergelijks.

 

Een voorbeeld van een groepsfoto gemaakt bij een speciale gelegenheid. Een mix van oud-collega's en collega's op dat moment in dienst.
Een voorbeeld van een groepsfoto gemaakt bij een speciale gelegenheid. Een mix van oud-collega’s en collega’s op dat moment in dienst.

Ik kan me nog herinneren dat fotograaf Kanters van FOKA  – eind 70-er jaren – naar school toe kwam om alle eerstejaars op de foto te zetten. Dat was dan hoofdzakelijk ter ondersteuning van de leerlingbegeleiding. Om zo’n fotootje op een persoonlijke begeleidingskaart aan te brengen. Dan wisten we tijdens vergaderingen allemaal ‘over wie we het hadden’. En die kaart verdween na de jaarlijkse geschreven aanvullingen in het archief van de school. Later kwam er ook in het klassenboek een overzicht van foto’s te zitten.

 

Een detail van het foto-overzicht uit het klassenboek van klas 4G (mentor Pieter Willems), schooljaar 1993-1994. Geplastificeerd en wel!
Een detail van het foto-overzicht uit het klassenboek van klas 4G (mentor Pieter Willems), schooljaar 1993-1994. Geplastificeerd en wel!

 

Pas veel later kwamen de klassenfoto’s, een foto van alle geslaagden van het betreffende examenjaar. Of een aparte foto van de betreffende leerweg Mavo, BB, KB of GL/TL. Foto’s van het personeel kwamen toen de vertrouwde dunne prospectus vervangen werd door een schoolgids. De schoolgids werd steeds dikker: zo veel mogelijk praktische informatie. Eind 80-er jaren was het geen enkel probleem om het complete adres van directie, personeel, bestuur, medezeggenschapsraad of leden van de ouderparticipatie in de schoolgids af te drukken. Dat is nu uit oogpunt van privacy absoluut niet meer denkbaar . Begin 90-er jaren werden ook de pasfoto’s van het personeel in de gids afgedrukt. Scholen probeerden elkaar op die manier de loef af te steken. Ons visitekaartje!
En aangezien de schoolfotograaf er dan toch was kon hij ook meteen een foto van het gehele personeelsteam maken. Dit soort foto’s was een jaarlijks zichtbare ergernis: ‘Hallo, hallo…dichter bij elkaar… jij daar met die….iets meer naar links ….….naar de lens kijken….ik maak er nog eentje’. Hieronder een impressie van het ritueel met foto’s uit 2009, gemaakt door Anne Regts.

Soms kregen we een grapje van de fotograaf cadeau om onze groep wat losser te krijgen. Een enkeling presteerde het om de overdreven lolbroek uit te hangen maar dat werd bepaald niet op prijs gesteld. Vaak werd de foto binnen gemaakt maar de mooiste foto’s kreeg je toch buiten. Staande op een trap, op tafels, op stoelen. Maar wel dicht bij elkaar.

 

1. ‘Sancta Maria’ tot 70-er jaren

Eén van de weinige groepsfoto's uit de beginjaren van Sancta Maria. Deze foto is ergens halverwege de 60-er jaren gemaakt
Eén van de weinige groepsfoto’s uit de beginjaren van Sancta Maria. Deze foto is ergens halverwege de 60-er jaren gemaakt
2. ‘Sancta Maria’ 70-er jaren

Het team van Sancta Maria in 1975 b.g.v. het vertrek van Will Dittrich, docent tekenen
Het team van Sancta Maria in 1975 b.g.v. het vertrek van Will Dittrich, docent tekenen

1975 team SM met namen 2016-06-02

3. ‘Sancta Maria’ 80-er jaren

(Binnenkort worden hier teamfoto’s geplaatst)

4. ‘Elkervoorde’ 90-er jaren

(Binnenkort worden hier teamfoto’s geplaatst)

5. ‘Alfrinkcollege’ (20)00- er jaren

5.a.1 Personeelsbestand

Collega’s komen en gaan

In elke werkkring verandert met het jaar het personeelsbestand.

 

Wij stonden er in ieder geval versteld van met hoeveel verschillende collega’s we tijdens onze schoolloopbaan wel niet hebben gewerkt. Ruim 400 collega’s in die 40 jaren. Doorgaans betreft het een paar mutaties aan het begin van het schooljaar. Er zijn ook jaren geweest dat je van een ‘invasie’ mag spreken. Zoals in 1971 toen Pieter begon op Sancta Maria. Maar ook 1975 was zo’n jaar. En wat te denken van januari 2001 toen de beide teams van Bernard Alfrink Mavo en Elkervoorde samengevoegd werden op de locatie St.Jozefstraat. Het jaar 2002 spant de kroon: maar liefst 17 nieuwe collega’s begonnen destijds hun werkzaamheden aan het Alfrinkcollege!

 

En dan zijn er tijdens een schooljaar ook nog regelmatig wisselingen ten gevolge van meestal ziekte of zwangerschap. ‘Ik val in voor…’ wordt er dan aan toegevoegd als iemand zich voorstelt voor zover dat nog niet centraal is gebeurd. Of een collega neemt afscheid omwille van een carrièrestap. En zo nu en dan was er sprake van een gedwongen afscheid omdat iemand niet (goed) functioneerde. Of vanwege een bezuiniging, een reorganisatie of een plotseling afscheid.

 

Collega’s komen en gaan. Heel vaak gaat het vertrek vergezeld van een lovend woordje van een leidinggevende en/of directielid tijdens een teamvergadering. En ga je met (vervroegd) pensioen dan gebeurt dat vaak  in een speciale bijeenkomst onder het genot van een borreltje en hapje. In de regel gezellige bijeenkomsten met veel terugblikken en uit verschillende hoeken belicht. Cadeaus over en weer.

 

Dat terugblikken was ten tijde van Sancta Maria en Elkervoorde min of meer een verplicht ritueel. In 2000 is hier een einde aan gekomen. Zie hiervoor de aparte pagina 5.a.3: ‘Afscheidsboek Kruisstraat’.

 

Oud-leerlingen en (oud) collega’s stellen ons vaak de vraag ‘hoe heette die docent/collega ook al weer?’ ‘Wat voor vak gaf die… ik weet nog dat hij/zij ….’    Vandaar dat wij op onze site een bestand geplaatst hebben met daarin alle personeelsleden tussen 1969 en 2011. Dat kun je nog eens zoeken. Compleet zal de lijst nooit zijn; ongetwijfeld zullen we personen vergeten hebben. En ook in de jaartallen/bijzonderheden kunnen foutjes geslopen zijn. Voor aanvullingen of verbeteringen houden wij ons aanbevolen. Geef ze door via ons rechtstreeks emailades: pjm.willems@hccnet.nl of laat een berichtje achter in het gastenboek.

 

Binnenkort volgt hieronder het complete overzicht.

5.a.3 Afscheidsboek

 

Het afscheidsboek

Het mooie idee is eind jaren zeventig geboren in de Kruisstraat. Bij  ‘Sancta Maria’. Iedereen die de school verliet was in hoge mate verplicht om een afscheidswoordje op een kaartje te zetten. Na een kort of lang dienstverband, het maakte niet uit.  De kaartjes waren op Multo-formaat en werden van begin af aan verzameld in een 17-ringsband.

DSC03233 uitsnede boek _resize
Het afscheidsboek van de Kruisstraat

Natuurlijk is dit ‘afscheidsboek’ niet volledig maar de meeste collega’s hebben wel aan dit verzoek voldaan. Dat alles bij elkaar is een bonte verzameling van persoonlijk terugblikken geworden.

DSC03235 uitsnede opengeslagen boek_resize
Zo maar willekeurig opengeslagen: links de achterkant van het kaartje van Jos Eevers en rechts de voorkant van Joh Coolen die beiden in 1987 met pensioen gingen

Het is leuk om de verhalen van een kleine honderd oud-collega’s  nog eens terug te lezen. En het bijzondere is dat het merendeel de school prijst vanwege de onderlinge sfeer en de genoten begeleiding. Men roemt het gezellige en vooruitstrevende team dat vernieuwingen niet schuwt en de nodige werklust daarvoor aan de dag legt. Daarbij staat altijd de leerling centraal. Daarnaast de nodige anekdotes en bedankjes voor de ondervonden steun. Uit het hart gegrepen en in de regel hartverwarmend.

 

Een collage van afscheidskaartjes
Een collage van afscheidskaartjes

Met de verhuizing van ‘Elkervoorde’ naar de St.Jozefstraat is men jammer genoeg met deze traditie gestopt. Een nieuw team binnen een grootschalige organisatie. Dat ging gepaard met een andere aanpak, andere zorgen en ook andere prioriteiten.

Hieronder de kaartjes uit de 70-er jaren:

 

Hieronder de kaartjes uit de 80-er jaren, serie 1:

 

Hieronder de kaartjes uit de 80-er jaren serie 2:

 

Hieronder de kaartjes uit de 90-er jaren:

 

 

 

 

 

5.b.4 Dick Doezé

Afscheid collega’s Dick Doezé; Annalies Nijenhuis en Jan ter Horst

Op vrijdag 22 juni 2012 heeft het Alfrinkcollege afscheid genomen van een drietal collega’s. Jan ter Horst, conciërge en aanvankelijk werkzaam op het Hub van Doornecollege, werd op een passende wijze in de bloemetjes gezet. Annalies Nijenhuis kon helaas vanwege ziekte op deze avond niet aanwezig zijn. Zodra de omstandigheden dat toelaten zal haar het cadeau alsnog overhandigd worden. Op deze avond nam Herman de honneurs van Annalies waar.

De hoofdrol op deze avond was weggelegd voor Dick Doezé. Na een onderwijsstart in Zoetermeer is hij in 1976 op Sancta Maria komen werken. En al heel snel nam hij het voortouw als voorzitter van de Buitenschoolse Activiteiten, later omgedoopt tot PACCOM. De vele groepjes die deze avond een optreden hebben verzorgd hadden zichtbaar geen gebrek aan inspiratie gehad. Integendeel, het waren allemaal heel treffende sketches maar ‘Dikkie Dik’ stak er toch wel bovenuit. Wat kan die Jan leuke verhaaltjes vertellen!!

Hieronder een fotoimpressie van deze avond waarop tevens de leden van de voormalige kerngroep Kader te gast waren. Kortom een druk bezochte maar vooral  heel gezellige en sfeervolle avond waar de hoofdpersonen zichtbaar van hebben genoten.

Serie A

Serie B

 

Advies en devies van Dick

Ik had nog gedacht en gehoopt dat het cabaret zonder mijn inbreng kwalitatief onder de maat zou zijn. Hierin ben ik zwaar teleurgesteld, het gaat gewoon door zonder mij. Erger nog het was een stuk beter zonder mij. Het was, ik gebruik maar een contaminatie, overgeweldigend, geweldig overweldigend. Heel erg bedankt iedereen. Jullie hebben er voor mij en Petra, Bart, Lieke en Edo een onvergetelijke avond van gemaakt.

Zorg dat je als team in dit soort dingen blijft investeren is mijn advies cq devies.

5.b.5 Ivo Verhagen

Afscheid collega Ivo Verhagen

Op vrijdag 10 februari 2012 heeft het Alfrinkcollege afscheid genomen van collega Ivo Verhagen. Het afscheid vond plaats in Zalen van Bussel te Deurne en wel in de vorm van een toepasselijke vrijdagmiddagborrel. Ivo en Trix waren blij verrast met een speciaal optreden van de cabaretgroep ‘5 van de Rooie’ waaraan Ivo ook diverse keren zelf actief heeft deelgenomen. Hij kreeg zelfs de beker van de eeuw uitgereikt.

Naast de lessen LO was hij ook jarenlang lid van de feestcommissie.

Alles bij elkaar een heel gezellig afscheidsfeestje. Ivo, Trix en de kinderen toonden zich blij verrast.

En uiteraard met dank aan de mensen van de organisatie!

Zie de foto’s hieronder.

5.b.2 Arbo werkgroep Mieke

Donderdag 23 juni kwam de Arbo-werkgroep o.l.v. Mieke voor de laatste keer tijdens dit schooljaar bij elkaar. Ook de opvolger van Mieke, Ad van de Corput, was van de partij. De afgevaardigde van PC, Peter Bekkers, moest nog even verstek laten gaan.

Bij gelegenheid van het feit dat zowel Gerard Boerkamps als Mieke Willems de werkgroep gaan verlaten, was er een etentje in restaurant ‘De Heerlijckheid’ te Deurne. Een verrassingsmenu met vier gangen!