Onderwijs (20)00-er jaren

Father Jahn

Zo heette het stukje dat een aantal collega’s opvoerden toen José van Dinter haar zilveren jubileum vierde aan Sancta Maria en Elkervoorde. In het kader van het fusieproces en met name om de eenwording van de teams van Elkervoorde en de Bernard Alfrink Mavo te vergemakkelijken, werd besloten om dit jubileum eendrachtig aan te pakken. De secties LO van beide deelscholen, aangevuld met nog enkele andere collega’s, zouden samen een stukje instuderen. Jan Lemmers had wel een idee. ‘Father Jahn’. Dat was een soort parodie op een persoon die met name in Duitsland als de vader van de gymnastiek werd beschouwd. Door de beoefening van gymnastiek, het turnen, werden fysieke en morele krachten ontwikkeld! De Turnverein zou bij hem zijn oorsprong hebben gehad.

Een goed idee. Jan Lemmers, Bernard Verhoeven , Piet Rovers ( inmiddels in 2010 overleden) van de BAM en Rob Schellens, Ivo Vehagen  van Elkervoorde aangevuld met niet LO-sectieleden Jan van der Heijden, Joost Roffelsen, Dick Doezé en ik, Pieter Willems. Ik kan me nog herinneren dat Joost en Jan speciaal aangezocht werden gezien het verschil in lengte. Dan kon dan op een grappige manier gebruikt worden.

 

En zo ging de groep aan het oefenen. Altijd van voorpret verzekerd. We spraken af in een van de gymzalen van de Jozefstraat. Het werd de linkerzaal. Als een soort drilkoning legde Jan ons allerlei exercities uit en op. Hop, hop, hop…en Stop! We moesten regelmatig een rijopstelling maken en dan precies op gelijke afstand van elkaar. Hop, hop, hop…en Stop! Hij maakte daarbij gebruik van een soort Duitse taal die goed paste bij de act die we opvoerden. En ook de intonatie was helemaal op Duits niveau. ‘En dan maken we nu allemaal een koprol’, zei de Deurnese Father Jan op zeker moment. En onmiddellijk kreeg hij reactie van Dick Doezé: ‘Jan…, dat kan ik niet; ik kan geen koprol maken’. Op dat moment ben ik in de lach geschoten en het heeft enige tijd geduurd alvorens ik mijn oefeningen kon hervatten. Ik zie de hulpeloosheid en radeloosheid nog voor me die op dat moment in mimiek werd uitgebeeld en die met name de aanleiding waren voor mijn reactie. Jan paste er al snel een mouw aan door een soort alternatieve beweging aan te bieden. De act kon weer verder. In ieder geval hebben wij daar een aantal keren met veel plezier en lol het optreden in de Kruisstraat voorbereid. We kochten een paar Duitse snorretjes, voor iedereen een maillot en een paar bretels. En jawel, laat die nou net bij het Palmbier in de aanbieding zijn! In lokaal 21, het lokaal verkooppraktijk, kleedden we ons om. En verder allemaal blote bast met een power waar je u tegen zegt! José en alle andere aanwezigen hebben van dit optreden genoten. Ikzelf het meest van de aanloop. Dit was, naast het spelletje golf in België, het begin van de eenwording tot het Alfrinkcollege. De ‘J’ van ACJ en de ‘K’ van ACK stonden op het punt om ingeleverd te worden.